آشنایی با تنديس يادبود ميرزا حبيب دستان بنی

آشنایی با تنديس يادبود ميرزا حبيب دستان بنی

تندبیس یادبود میرزا حبیب دستان بنی یکی از بناهای دیدنی این شهر است که مربوط به یکی از شخصیت های تاریخی و مهم این شهر است که نامش در تاریخ بن و ایران به چشم می‌خورد. شهر مذهبی بن در 23 کیلومتری شمال شهرکرد در حاشیه جاده‌ای قرار دارد که مرکز استان را به داران، سد زاینده رود و از طرف دیگر استان مرکزی را به هم وصل می‌کند.

تندبیس یادبود میرزا حبیب دستان بنی یکی از بناهای دیدنی این شهر است که مربوط به یکی از شخصیت های تاریخی و مهم این شهر است که نامش در تاریخ بن و ایران به چشم می‌خورد. شهر مذهبی بن در 23 کیلومتری شمال شهرکرد در حاشیه جاده‌ای قرار دارد که مرکز استان را به داران، سد زاینده رود و از طرف دیگر استان مرکزی را به هم وصل می‌کند. طول و عرض جغرافیایی این شهر 32 درجه و 33 دقیقه و ارتفاع آن از سطح دریا 2200 متر و مختصات آن 50 درجه و 45 دقیقه است. شهرستان بن از شمال و جنوب با سد زاینده رود، از جنوب به کوه بن و روستای وردنجان، از غرب با کوه افغان و روستای لارک (لاتان) و از شرق با شیراز همسایه است. بن حدود 18000 نفر جمعیت دارد. اکثر آنها به زبان ترکی صحبت می کنند (طبق تحقیقات، گویش ترکی بن شباهت زیادی به ترکی آذری و تا حدودی ترکی استانبولی دارد که نشان می‌دهد مردم بن از قبایل آذری به زبانی صحبت می‌کردند که در زمان حکومت صفویه صحبت می‌شد).

 

آنها برای تعدیل نیروی عشایر بومی منطقه چهارمحال و بختیاری در این مکان مستقر شده‌اند. میرزا حبیب داستان بنی معروف به میرزا حبیب اصفهانی در اینجا به دنیا آمد. او خطاط و نویسنده و مترجم بزرگ زمان خود بود و اولین دستور زبان فارسی را نوشت. مردم بن در زمان محاصره و پس از سقوط آن، تسلیم افغان‌ها نشدند و تمام نیروهای افغان را که محمود برای سرکوب مردم روستا فرستاده بود، شکست دادند. سرانجام سردار افغان و روستایان بن اصفهان به آتش بس شرافتمندانه‌ای رسیدند و محمود حاضر شد بهانه‌ای بیاورد.

 

او پیمان صلح را شکست و مردم بن را به قتل رساند. او مخفیانه جاسوسان خود را به این روستا فرستاد و به آنها دستور داد چیزی بسازند که باعث شود مردم روستای اول پیمان شکنی کنند، اما اهالی روستا جاسوسان را خفه کردند و اجساد آنها را نزد محمود فرستادند. در سفر به استان چهارمحال و بختیاری سری هم به دیدنی های دیگر این شهر بزنید که از بین آن ها می توان به روستای دورک شاپوری کیار و پل کره بس بروجن اشاره نمود.

مطالب مشابه