گردش منحصر به فرد در باغ گلشن راز شبستر

باغ گلشن راز شبستر یکی از زیباترین آثار معماری اسلامی است و زیبایی و ظرافت باغ های اسلامی را به رخ می کشد. در این باغ مقبره ی شیخ سعدالدین محمود بن عبدالكریم بن یحیی شبستری، از عارفان و شاعران نامدار قرن هفتم قرار گرفته است. خوب است بدانید که شیخ محمود شبستری خالق مثنوی ارزشمند گلشن راز می باشد و علت نام گزاری این باغ هم همین است. برای آشنایی بیشتر با باغ گلشن راز و آرامگاه شیخ محمود شبستری تا انتهای مطالب ما را همراهی کنید.

آشنایی با باغ گلشن راز شبستر
همانطور که گفته شد، باغ گلشن راز یکی از جاذبه های دیدنی شبستر می باشد و بیشتر شهرت و محبوبیت آن به علت وجود آرامگاهی است که در آن قرار دارد. آرامگاه شیخ محمود شبستری، شاعر و عارف برجسته و مشهور قرن هفتم در کنار مقبره ی استادش یعنی بهاءالدین بعقوب تبریزی در باغ گلشن راز ساخته شده است. این ارامگاه به صورت مجموعه مقبره طراحی شده و از زیبایی خاصی برخوردار است. شیخ محمود شبستری شهرت جهانی دارد و به همین دلیل گردشگران زیادی مایل به بازدید از مقبره وی هستند. آرامگاه شیخ محمود در قرن هفتم به سبک معماری اسلامی ساخته شد و برای اولین بار در زمان قاجار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. سنگ قبر مزار شیخ محمود و استادش در سال 1267 هجری قمری قرار داده شد و روی آن نوشته هایی با خط نستعلیق به زیبایی هک شده است. این سنگ قبر تاریخ مرگ شیخ محمود را سال 720 هجری قمری عنوان کرده است. 

پیشنهاد میکنیم در بازدید از شهرستان شبستر، حتما از کلیسای موجومبار یا سنت هریپ سیمه نیز دیدن فرمایید.

آشنایی با شیخ محمود شبستری
شیخ محمود شبستری عارف و شاعر برجسته ای می باشد که در زمان حیات خود آثار بزرگ و ارزشمندی مثل مثنوی بی بدیع و مشهور گلشن راز، زمان و مکان، معراجیه، کنزالحقایق و حق الیقین فی معرفه رب العالمین را خلق کرد. این استاد بزرگوار در طول زندگی خود به شهر ها و حتی کشور های مختلفی سفر کرده و از طریق ملاقات با علمای مختلف دانش زیادی کسب می کرد.
از اماکن دیدنی این باغ می توان به آرامگاه شیخ محمود شبستری اشاره کرد.

آدرس و نحوه دسترسی به باغ گلشن راز شبستر
باغ گلشن راز در دل شهرستان شبستر واقع شده است و شما باید از تبریز به سمت این شهر حرکت کنید. همواره گردشگران زیادی از تمام دنیا برای بازدید از این مکان به شبستر سفر می کنند. آرامگاه شیخ محمود شبستری که در این مکان قرار دارد در سال 1380 با شماره 4197 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.